Cut
Ep9
“อะอื้อ อ่อยยยย”
“ฮึก อย่า! อื้อออ” ร่างเล็กใต้ร่างพยายามดิ้นหนีร่างใหญที่คร่อมอยู่บนตัวแต่มือหนากลับบีบใบหน้าหวานให้หันหน้ามาทางตนก่อนจะบดจูบลงไปอย่างหนักหน่วง คยองซูพยายามดันอกกว้างให้ลุกออกไปจากท้องอย่างสุดความสามารถ
“ฮืออออออ” เสียงร้องไห้ไห้ยังดังในลำคอไม่ขาดสาย จงอินกัดริมฝีปากเล็กจนเลือดไหลยางออกมา ทำให้รู้ว่ามันเจ็บพอสมควร
มือหนากำลังจะปลดเสื้อบางออกแต่แล้วความคิดเลวๆก็ผุดขึ้นมา ร่างใหญ่เดินไปหยิบโทรศัพท์มาถือไว้ในมือและเบนกล้องไปที่คนตัวเล็กที่นั่งร้องไห้อยู่บนเตียง
“ฮึก ฮืออออ นายมันเลว คิมจงอิน นายมันเป็นแค่ตัว…...”
เพี๊ยะ!
“อึก!!” ใบหน้าเล็กโดนฝ่ามือหนาตบอย่างแรงจนล้มลงไปกับเตียง เลือดสีสดจากที่ไหลออกมาเป็นทางหลังจากที่โดนร่างสูงกัดแล้วก็ต้องไหลมากกว่าเดิมเพราะแรงตบของจงอิน
“ฮืออออออ” เสียงร้องไห้ไห้ยังดังในลำคอไม่ขาดสาย จงอินกัดริมฝีปากเล็กจนเลือดไหลยางออกมา ทำให้รู้ว่ามันเจ็บพอสมควร
มือหนากำลังจะปลดเสื้อบางออกแต่แล้วความคิดเลวๆก็ผุดขึ้นมา ร่างใหญ่เดินไปหยิบโทรศัพท์มาถือไว้ในมือและเบนกล้องไปที่คนตัวเล็กที่นั่งร้องไห้อยู่บนเตียง
“ฮึก ฮืออออ นายมันเลว คิมจงอิน นายมันเป็นแค่ตัว…...”
เพี๊ยะ!
“อึก!!” ใบหน้าเล็กโดนฝ่ามือหนาตบอย่างแรงจนล้มลงไปกับเตียง เลือดสีสดจากที่ไหลออกมาเป็นทางหลังจากที่โดนร่างสูงกัดแล้วก็ต้องไหลมากกว่าเดิมเพราะแรงตบของจงอิน
จงอินกระชากแขนเล็กให้หันมาสบตาก่อนจะออกคำสั่งอย่าง “ถอดเสื้อ”
คยองซูส่ายหน้า การที่คยองซูโดนตบอย่างแต่อย่างน้อยคยองซูก็ยังคงเป็นห่วงลูกในท้องคยองซูเจ็บได้แต่ลูกเจ็บไม่ได้
“บอกให้ถอดไง!!” จงอินใช้มือกระชากขาของร่างบางจนตกลงมาจากเตียง ดีหน่อยที่ใช้ขาอีกข้างยันไว้ไม่งั้นลูกในท้องคง….
“ไม่ถอด กูถอดเอง!!”
“ยอมแล้ว อึก ถอดเอง ฮือออ อย่า! ยอมแล้ว ฮึก ฮือออ”
จงอินผลักคยองซุให้ล้มลงที่เตียงอีกครั้งโดยไม่แยแส
“ช้า กูถอดเอง!” จงอินมองมาที่คยองซูอย่างอารมณ์สีย
“อย่า!”
เคว้ก! เสียงเสื้อขาดออกโดยฝีมือจากร่างใหญ่ เขาเขวี้ยงมันลงพื้นอย่างแรง
“อ๊ะ! ฮือออ ขอร้อง” จงอินก้มลงเลียยอดอกสีหวาน และขบเม้ม
ลิ้นหนาตวัดไปมาซ้ำๆจนเม็ดตุ่มไตชูชัน จงอินถอดกางเกงออกอย่างเร่งรีบ และจับหน้าร่างบางให้อยู่ตรงแกนกายขนาดใหญ่
ลิ้นหนาตวัดไปมาซ้ำๆจนเม็ดตุ่มไตชูชัน จงอินถอดกางเกงออกอย่างเร่งรีบ และจับหน้าร่างบางให้อยู่ตรงแกนกายขนาดใหญ่
“อมมัน”
คยองซูส่ายหน้าและร้องไห้
คยองซูส่ายหน้าและร้องไห้
“ฮึก คยองไม่ทำ อื้อออ!”
มือใหญ่บีบสันกรามให้เงยหน้าขึ้นมาสบตา
มือใหญ่บีบสันกรามให้เงยหน้าขึ้นมาสบตา
“มึงทำกูเจ็บ! ”
“อมมัน!”
“...”
“เร็วๆ!!”
“อึก!” จงอินบีบปากเล็กพร้อมดันแกนกายของตัวเองเข้าไปในโพรงปากอุ่น เขาขยับสะโพกและเร่งจังหวะจนแผลที่ปากของคยองซูเริ่มที่จะมีเหลือดไหลหยดออกมา
“อ๊าาาาา” แกนใหญ่สอดเข้ามาทางช่องทางรักอย่างรวดเร็วและดุดัน และไม่มีการเบิกทาง
ก่อน ทำให้น้ำสีเลือดไหลออกมาแต่กลับเป็นน้ำล่อลื่นสำหรับจงอินเป็นอย่างดิ คยองซูแสบไปหมด เนื่องจากรู้ว่ายังไงช่องทางของเขามันต้องฉีกชาด คยองซูจึงเลือกที่จะเก็บเสียงไว้โดยไม่เปิดปากร้องออกมาแต่อย่างใด เพราะในใจตอนนี้คยองซูห่วงลูกในท้องมากกว่า
ว่เสียงสะอื้นในลำคอเริ่มดังขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้ ดูยังไงก็ไม่รอดอยู่ดี เขาเหนื่อยแล้วที่จะต้องคอยขัดขืน
คยองซุนอนนิ่ง ไม่มีการขัดขืนเหมือนไม่มีทั้งเสียงสะอื้น แต่มีเพียงน้ำตาที่ไหลออกมาจากแววตาด้วยความเจ็บปวด
“อึก” คนตัวเล็กไม่ครางออกมาเลยสักนิดทำให้ร่างสูงเกิดอาการไม่พอใจ
ว่เสียงสะอื้นในลำคอเริ่มดังขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้ ดูยังไงก็ไม่รอดอยู่ดี เขาเหนื่อยแล้วที่จะต้องคอยขัดขืน
คยองซุนอนนิ่ง ไม่มีการขัดขืนเหมือนไม่มีทั้งเสียงสะอื้น แต่มีเพียงน้ำตาที่ไหลออกมาจากแววตาด้วยความเจ็บปวด
“อึก” คนตัวเล็กไม่ครางออกมาเลยสักนิดทำให้ร่างสูงเกิดอาการไม่พอใจ
เพี้ย! จงอินตบหน้าคยองซูเป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้
“ครางออกมา!” เนื่องจากคนตัวเล็กก็ยังไม่ยอมหลุดออกมาสักคำ
เพี้ย!
“อึก”คยองซูจุกและเจ็บไปหมด จงอินถอดแกนกายออกทันทีและใส่เข้าไปใหม่แรงกว่าเดิม พร้อมกระแทกกายใหญ่อย่างดุดัน และหนักหน่วง
น้ำตาก็ไหลอยู่โดยที่ร่างสูงไม่ได้คิดจะแยแสมันเลย
น้ำตาก็ไหลอยู่โดยที่ร่างสูงไม่ได้คิดจะแยแสมันเลย
แกนกายใหญ่กระแทกโดนที่จุดกระสันแต่กระนั้นก็ไม่มีเสียงครางหลุดออกมา
ร่างใหญ่โมโหแต่ก็ยังพลางขยับสะโพกถี่รัวจนในที่สุดน้ำสีขาวขุ่นฉีดพ่นเข้าไปในช่องทางสีแดง ร่างสูงถอดแกนกายโดยที่คยองซูไม่ทันตั้งตัวและเดินหายออกไปโดยที่ไม่ลืมจะโยนเสื้อของคยองซูขึ้นมา
ร่างใหญ่โมโหแต่ก็ยังพลางขยับสะโพกถี่รัวจนในที่สุดน้ำสีขาวขุ่นฉีดพ่นเข้าไปในช่องทางสีแดง ร่างสูงถอดแกนกายโดยที่คยองซูไม่ทันตั้งตัวและเดินหายออกไปโดยที่ไม่ลืมจะโยนเสื้อของคยองซูขึ้นมา
น้ำสีขาวขุ่นไหลทะลักออกมาปนกับเลือดสีข้นที่ไหลออกมาไม่หยุด เหมือนกับที่น้ำตาของคยองซูที่ไม่มีท่าทีว่าจะหยุดไหล
--------------------------------------100%------------------------------------
